Pas klinowy – element przekładni pasowej, służący do przekazania mocy oraz momentu obrotowego z kola czynnego na bierny. Pas klinowy jest cięgnem opasującym koło czynne oraz bierne, a w szczególnych przypadkach koło napinające. Dzięki tarciu, powstającemu pomiędzy kołem pasowym a pasem powstaje sprzężenie cierne tych dwóch elementów. To zjawisko sprawia, że pas zostaje wsunięty w koło pasowe, przez co straty energii są niższe, natomiast moment obrotowy z łatwością zostaje przeniesiony. Sprzężenie cierne między pasem klinowym a kołem zachodzi na powierzchniach bocznych pasa. (rys. 2)
Pas ma przekrój trapezu i jest wykonany bezkońcowo . Zbudowany jest z kliku elementów – cięgno cięgno poliestrowe lub kevlarowe, złożone z równolegle ułożonych kordów – mieszanka kauczukowa, oraz tzw. owijka z tkaniny poliestrowej (rys. 1). Jest to klasyczna budowa pasa klinowego klasycznego. Istnieją też konstrukcje bez owijki, tzw. pasy z bokami ciętymi
Oprócz klasycznych pasów klinowych można wyróżnić pasy :
- wąskoprofilowe,
- uzębione,
- zespolone,
- szerokoprofilowe z bokami ciętymi,
- podwójne pasy klinowe.
Pasy klinowe mają wyjątkowo szerokie zastosowanie i można je znaleźć w wielu dziedzinach przemysłu, rolnictwie oraz sprzętach znajdujących się w naszym życiu codziennym.
Pasy szerokoprofilowe oraz wąskoprofilowe znajdują one zastosowanie tam gdzie wymagana jest zwiększona prędkość obrotowa oraz duże obciążenia. Uzębienie zewnętrzne i wewnętrzne służy wówczas do nadania zwiększonego poziomu elastyczności bocznych powierzchni paska. Dzięki takiej budowie pasy pracują na mniejszych średnicach kół napędowych i zwrotnych. W ten sposób zminimalizowaniu ulega proces tarcia wewnętrznego w warstwie ściskanej. Walory pasków uzębionych sprawiają, że znalazły one nader szerokie zastosowanie w branży motoryzacyjnej.